La la La la (No More Lullabies)

لالا لالا ديگه بسه گل لاله بهار سرخ امسال مثل هرساله هنوزم تير و ترکش قلبو ميشناسه هنوزم شب زير سرب و چکمه میناله بخواب آروم گل بی خار و بی کينه نمی بينی نشسته گوله تو سينه آخه بارون که نيست رگبار باروته سزای عاشقای خوب ما اينه نترس از گوله دشمن گل لادن که پوست شیره پوستِ سرزمين من اجاق گرم سرمای شب سنگر دليل تا سپيده رفتن و رفتن نخواب آروم گل بادوم ناباور گل دلنازک خسته، گل پر پر نگو باد ولايت پر پرت کرده دلاور قد کشيدن رو بگير از سر دوباره قد بکش تا اوج فواره نگو اين ابر بی بارون نميذاره مث یار دلاور نشکن از دشمن ببين سر میشکنه تا وقتی سر داره نذاشتن هم صدايی رو بلد باشيم نذاشتن حتی با همديگه بد باشيم کتابای سفيدو دوره می کرديم که فکر شبکلاهی از نمد باشيم نگو رفت تا هزار آفتاب هزار مهتاب نگو کو تا دوباره بپريم از خواب بخون با من نترس از گوله دشمن بيا بيرون بيا بيرون از اين مرداب نگو تقوای ما تسليم و ايثاره نگو تقدير ما صد تا گره داره به پيغام کلاغای سياه شک کن که شب جز تيرگی چيزی نمياره نخواب وقتی که هم بغضت به زنجيره نخواب وقتی که خون از شب سرازيره بخون وقتی که خوندن معصيت داره بخون با من بيا تا من نگو ديره سکوت شيشه های شب غمی داره ولی خشم تو مشت محکمی داره عزيز جمعه های عشق و آزادی کلاغ پر بازی با تو عالمی داره عزيز جمعه های عشق و آزادی کلاغ پر بازی با تو عالمی داره بخواب ای حسرت سفره گل گندم نباش تو دالونای قصه سردرگم نخواب رو بالش پرهای پروانه که فریاد تو رو کم دارن این مردم لالالالا دیگه بسه گل لاله