Er breekt brandt uit,
Ergens in mijn hoofd.
Vlammen zo hoog als flats,
Die nooit worden uitgedoofd.
Niet te stoppen,
Al wat rest is as.
Ik zie de puinhopen van alles wat hier ooit was.
Ik neem alles,
En laat jouw met de pijn.
Jij weet nog half niet hoe erg ik kan zijn.
Er breekt brandt uit,
Ergens in mijn hoofd.
Vlammen zo hoog als flats,
Die nooit worden uitgedoofd.
De open wonden,
Door al jouw zonden.
Ze blijven bloeden als ik te dicht bij je blijf.
De open wonden.
Ze blijven zeer doen.
Ik blijf maar voelen:
Zie hier eens wat je had.
En wat je achterliet.
Ik gaf mijn hart en ziel.
Maar je deedt me,
Veel verdriet.
Geen verhalen,
Die ik vertellen wou.
Maar Ik hoorde d'er net nog een en die ging over jouw.
Denk maar aan me,
Huilend op je bed.
Wegkwijnend in vedriet, want ik ben nog steeds aan zet.
De open wonden door al jouw zonden.
Ze blijven bloeden als ik te dicht bij je blijf.
De open wonden ze blijven zeer doen,
Ik blijf maar voelen;
Zie hier eens wat je had.
En wat je achter liet.
Ik gaf mijn hart en ziel.
Maar je deedt me; veel verdriet.
Zie hier eens wat je had,
En wat je achterliet.
Ik gaf mijn hart en ziel.
Maar je deed me,
Veel verdriet.
Gooi je hart maar,
Door elke open deur.
Of tel de dagen in je leventje zonder kleur.
En bel me nooit meer,
Al is de noot het hoogst.
Je weet als geen ander,
Wat je zaait is wat je oogst
Rust
Zie hier eens wat je had.
Rust
Zie hier eens wat je had.
En wat je achterliet.
Ik gaf mijn hart en ziel.
Maar je deed me;
Veel verdriet.
