Diakopes stin Athina

(Μ' ενδιαφέρει οτιδήποτε γίνεται σε ταράτσες. Γιατί;) Ψειριστική στον Σκλαβενίτη και martini για ξεχού Παιδιά της τάξης, φάτσες κάρτες κι όχι μάπες του αφρού Στέλνουμε κάρτες απ' την κόλαση, χωρίς κουμπί εγγραφής Μιλάει για κβαντική και παίζει Κλωντ ντε Μπισί Νιτρώδες αμύλιο κι ερωτήσεις στη στρατόσφαιρα Πενθήμερο οκτάωρο ίσον φλέβες που σκάνε Μου χαρίζεις τον ύπνο σου για να πέφτω για σένα Κι ύστερα φεύγεις γελώντας στη σκάλα - ε και πού είσαι Πέφτω για σένα απ' την αρχή κι άμα ρωτάν' Σπάμε τον άσσο στο καντράν, γλειφιτζούρια και ριοπάν Παίζουμε φάσμα RGB - ματζέντα, μωβ και θαλασσί Κι είναι tough love ως προς το ταφ, τζιβάνες ρούμι και Αλτάν Κλεμμένα adidas, μούφα nike και μαξ πέρι σοκολάτες Ο μικρός δεν την παλεύει αλλά δεν κρεμά τις κάλτσες Διακοπές στην Αθήνα, μ' ένα γάτο στον ακάλυπτο Φορτώνει το λευκό renault και καβαλάει την άσφαλτο (Αυτοί που ζουν, ερωτεύονται και σκοτώνουν από ψηλά είναι πρωτοπόροι) Βάλτον Αύγουστο τσέπη και τα τανγκό μας στο σέικ Τους τη βγαίνουμε με χατ τρικ και μια φέτα από κέικ Τα μυαλά μας κάρτες μνήμης που χαθηκαν στη φασίνα Σπάμε ρίμες στο τραπέζι για να βγάλουμε το μήνα Βρίσκουμε χιλιάδες τρόπους για να σπάμε τα ρολόγια Σαν γρανάζια που χαλάνε πίσω από ριγμένα στόρια Κι είναι η πόλη ένα κολάζ από κερδισμένα ρεπό Ξυραφάκια στο σαλόνι φούτερ μ' άρωμα λενόρ Τα εγγόνια της μητρόπολης πηγαίνουν σούπερ μάρκετ Στο κρεβάτι παίζουν σετ και στα σαλόνια εστέτ Σκορ με φάλτσο, σουλάτσο και στ' αυτιά ακούει γκάτσο Διαβάζουν Καρυωτάκη κι ύστερα ΟΠΑΠ διπλό Μαχαίρια στα μπούτια και χτυπημένες γροθιές Αν δεν υπάρχει ο έρωτας, γιατί έχω ουλές; Σου λέω θέλω απόδειξη ότι το άπειρο υπάρχει Απαντάς η περίμετρος είναι 2πr Από το κέντρο του κύκλου ως την άκρη της νύχτας Θέλω μια άρνηση να βρω που να μην καίει το λαιμό Θα είναι ο ερωτάς για πάντα απλήρωτη εργασία; Θα κατουράμε δίπλα δίπλα και θα λέμε υγεία; Είναι οι σκέψεις κοφτές κι η πόλη δίνει το μπάσο Είναι κομμάτια που γράφονται μέσα σε αστικά Είναι λεφτά που χρωστάω για τα κουμπιά του Σαββάτου Είσαι εσύ που ξεπροβάλλεις μέσα από τη φωτιά Είναι το α' κενταύρου η τελευταία έξοδός μας Είναι η μνήμη σκουληκότρυπα από έναν χάρτη σ' άλλον Κι άμα ρωτάνε πώς τη βγάζουμε σηκώνουμε το βλέμμα Διακοπές στην Aθήνα με Kυριακής πουρμπουάρ