Πριν Φυσήξει τ' Αγέρι

Το στυλό μου αρνείται να γράψει για άλλη Έχει μελάνι μόνο για αυτά τα δύο μάτια Τα τσιγάρα μας και εκείνο το ακρογυάλι Με διατάζει να το βάλω στο χαρτί Για να μιλήσω για αυτή λες και την νοιάζει Λες και κάτι θα αλλάξει, δε γαμιέται Το χρωστάω σ'αυτά τα τρία χρόνια από την εφηβεία μου, Που έφαγα να δειλιάζω να πλησιάσω Περάσαν άλλα τόσα από τότε που το τόλμησα Που την κέρδισα καιν κατάφερα μαχητή να την χάσω Τα ωραία μου είπαν πως τελειώνουν μοιραιά Δεν με πονά, πώς να πονέσει κάποιος που έπεσε νεκρός ακαριαία Την αυλαία είδα να πέφτει νωρίς Οι τοίχοι ουρλιάζουν πέσε να κοιμηθείς αν μπορείς Και όσο σφάζουν τις αντοχές μου μπροστά μου μετράω Τα χιλιοστά που με χωρίζουν από το να σπάσω τα οστά μου Με μια πτώση που ίσως κάνει το κορμί μου να νοιώσει Ενα πόνο όσο αυτόν που έχω μέσα μου να έρθω στα συγκαλά μου Ελα να μου πεις πάλι πως θες να να μάθεις νέα μου Ψάξε την συντροφιά μου όταν πλήττεις Και αν δεις πως τα λόγια σου πιάνουν τόπο Ρίξε με κάτω και πριν φύγεις κλότσα με πάλι Ετσι δεν κάνεις πάντα Συγγνώμη αν δεν μπορω να παραστήσω τον αδιάφορο Και όταν μαθαίνω ότι χαμογελάς Αδυνατώ την χαρά μα συμμεριστώ Γιατί κανείς δεν σε κατάλαβε όσο εγώ Ούτε το σκότος σου αγκάλιασε μα άστο να πάει στον διάολο Και αν οι μέρες περάσουν Και οι συνθήκες αλλάξουν Εγώ θα είμαι στο κύμα βράχος Θα πιστεύω σε εμάς Μα αν η πένα σου πάψει Να έχει κάτι να γράψει Σαν φυσήξει τ'αγέρι Δεν θα ξεχάσω τα πάντα Μάνο, σου γράφω το γράμμα αυτό Και διάβασέ το σε περίπου ένα μήνα από την σημερινή σου ημέρα Το ξέρω πως προσπάθησες και το έκανες σκληρά Οτι φοβίζει εκείνη να το απομακρύνεις πιο πέρα Το ξέρω πως ενδεχομένως μόνο αρκετό δεν ήταν Αλλά στην ζωή δεν είναι όλα ιδανικά Αλλαξες μυαλό πάνω απλό μια φορά Ωρα να αλλάξεις λοιπόν και συμπεριφορά Συγγνώμη αν σε κούρασα, συγγνώμη αν ήμουν βάρος Μα είχα χρόνια να ερωτευτώ και να αγαπήσω κάποιον Συγγνώμη αν το να νοιάζομαι για εσένα ήταν φορτίο Συγγνώμη σε εμένα για τις τύψεις που νοιώθω μάλλον Δεν ξέρω αν σου κακοφανεί που το ξέσπασμα αυτό Είναι ρηχό και επιφανειακό όπως ήταν η αγάπη μου Οπως και ο τρόπος που έγραψα το αντικλείδι Οπως και οι συγγνώμες για τα ηλίθια λάθη μου Δεν σε κατηγορώ, δεν ξέρω άμα θα έπρεπε Μα ξέρω πως για κάτι από αυτά φταίω εγώ Για αυτό και είμαι έτοιμος να το πληρώσω Με το χειρότερο τρόπο Αυτός να είναι να εκτεθώ Είμαι εγωιστής και απόλυτος Και ξέρω πως ενδεχομένως κάτι από αυτά θα σε πειράξει Δεν μετανιώνω για τίποτα που έχω κάνει Ησουν από τα πιο γλυκά μου λάθη, Ας το να πάει στον διάολο Και αν οι μέρες περάσουν Και οι συνθήκες αλλάξουν Εγώ θα είμαι στο κύμα βράχος Θα πιστεύω σε εμάς Μα αν η πένα σου πάψει Να έχει κάτι να γράψει Σαν φυσήξει τ'αγέρι Δεν θα ξεχάσω τα πάντα για εμάς