Τα Σάββατα Πονάνε πιο Πολύ απ' τις Δευτέρες

Και είναι ένα άσχημο Σάββατο βράδυ Που με πονά το ρημάδι Και είναι μιας Κυριακής αυγή Που ξημερωνει μουντή Και είναι ένας ήλιος με δόντια Από την την ταράτσα μου επάνω Και εγώ με χανω πάλι στις Διάθεσης μου το γκρι Και είναι δεύτερες στη δουλειά Που δεν κοιτάζω καν έξω Γιατί τα παιδιά στην παιδική Χαρά θα ζηλεψω φοβάμαι Μα δεν γαμιέται και με κεφάλι Σκυφτό οι ώρες περνανε Και αύριο πάλι ένα αύριο Εγω καλούμε να αντέξω Και είναι μια τρίτη που είναι ίδια με μια Τετάρτη Η έναν Απρίλη η έναν Μάρτη Σένα μαρτύριο που κάνει στροφές Καλημέρες τυπικές καληνύχτες Με τα αστέρια σε νύχτες επικίνδυνα μελαγχολικές Και είναι οι πέμπτες του τίποτα Και ο καφές δίχως γεύση μα Δεν πονάς πια μόνο κοιτάς Να βρεις κάτι που να σου αρεσει Και είναι η ελπίδα Της Παρασκευής το χρώμα Αλλά το Σάββατο έχει Απειρους τρόπους Για να σε πληγώσει ακόμα Και βδομάδα στη βδομάδα Κάπου έχασα τον μπούσουλα Και η μάνα μου λέει σαν Χθες ήτανε που μπουσουλούσα Μα δεν θυμάμαι Με το χέρι στην καρδιά Την τελευταία φορά Που να κοιμηθώ Και να δω όνειρα αν μπορούσα Και δεν ξέρω πώς περνάνε οι μέρες Ξεγλυστραω σε χαμένα λεπτά Η βδομάδα μου πέρνα βιαστικά Μα τα Σάββατα πονάνε πιο πολύ απ'τις δεύτερες Και έχω γεράσει άλλο λίγο Και έχω ξεχάσει άλλο λίγο Το πρόσωπο μου χαμόγελα Καθώς με το στυλό μου Τις πληγές μου ανοίγω Υπάρχουν μέρες βροχερες Που με ρίχνουνε τέρμα κάτω Μέρες βροχερες που με ανεβάζουνε γιατί γράφω Μέρες κάπως σκοτεινές που με Βρίσκουνε να γελαω είναι Και μέρες που ο ήλιος έξω Αλλά δεν τραβάω Είναι αντιθέσεις οι μεταξύ μας σχέσεις δηλητήριο Το μάθημα της μοναξιάς το'χω Με απολυτήριο Είναι μέρες που δεν έχω Ούτε να βγάλω εισιτήριο και Μέρες που τα βράδια μας Σε κάποιο μπαρ μυστήριο Στάνταρ υπάρχουνε επίσης τύποι που θα μιλήσεις Θα πεις καμία κουβέντα και τέρμα θα απαυδεισεις Κρίσεις φωνές τσακωμοί αντιρρήσεις Κανέναν να χαλάσει την μέρα Σου μην αφήσεις Υπάρχουν και φίλοι που Γουστάρεις πολύ Βλέπεις το βλέμμα τους και Νιώθεις την χαρά να σε καλεί μείνε Κοντά τους γιατί αυτοί δεν είναι πολλοί Εγώ τους λέω βαγγέλη Εγώ τους λέω Σεραφείμ Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν Να σε βλάψουνε γιατί Αυτοί δεν βρήκαν αυτό που έχεις εσύ Μάγκα προσοχή Άστον να περάσει και με το καιρό Θα δεις πως οι άνθρωποι Θα θέλανε απλα να είσαι εσύ αρα μεινε αληθινός μην μιμησαι Ποτέ όλοι περνάμε μαύρες μέρες Και αυτό είναι στα ντε Έχε χαμόγελα στην άκρη Και λίγο αλκοόλ καβατζα Και αγαπά σε κανένα χρόνο Θα είναι αλλιώς φίλε Και δεν ξέρω πώς περνάνε οι μέρες Ξεγλυστραω σε χαμένα λεπτά Η βδομάδα μου πέρνα βιαστικά Μα τα Σάββατα πονάνε πιο πολύ απ'τις δεύτερες Και έχω γεράσει άλλο λίγο και έχω ξεχάσει άλλο λιγο το πρόσωπο μου Χαμογελά καθώς με το στυλό μου τις πληγές μου ανοίγω Και Θέλω απλα λίγο να δεις Ότι με κάποιο τρόπο πάντα στο τέλος Θα τα μπαλωνουμε Θέλω κάποτε να θυμηθείς Όσα αγαπάς για να απαλύνεις Όλα όσα σε πληγώνουμε Και όσο μεγαλώνεις θα δεις Πως όσο και να μεγαλώσεις Πάντα θα λες μεγαλωνουμε Αλλά πες και σε μας αν μπορείς Γιατί τα Σάββατα πονάνε δίπλα όσο μετανιωνουμε Και δεν ξέρω πώς περνάνε οι μέρες Ξεγλυστραω σε χαμένα λεπτά Η βδομάδα μου πέρνα βιαστικά Μα τα Σάββατα πονάνε πιο πολύ απ'τις δεύτερες Και έχω γεράσει άλλο λίγο Και έχω ξεχάσει άλλο λιγο Το πρόσωπο μου Χαμογελά καθώς με το στυλό μου Τις πληγές μου ανοίγω