Mendova pakëz ndryshe
Kur u ngritëm më lartë
Mos ndoshta një ditë
Do ta ndërprejmë këtë varg
Ndërruam rroba t'vjetra
Ndërruam veten dhe ata
Bëmë që të ndalen
Të shikojnë me mall
Nganim papritur,
Ashtu të uritur ngaherë,
Në këtë besonim,
Shumëçka do të ndërronim këtë herë,
Mbërritën të nëntëdhjetat
Tatuazh në çdo anë
Por sa u mësuam
Të biem nga lart
A dimë pyes veten
Kjo nuk ishte dhuratë
Përse kjo vonesë
Çdo herë më e gjatë
Nganim papritur,
Ashtu të uritur ngaherë,
Në këtë besonim,
Shumëçka do të ndërronim këtë herë,
Si ende s'mësuam
Këtë doemos duhet ndërruar
Si ende s'kuptuam
Këtë varg do vazhduar
Bankinë, oh.
Bankinë, oh.
