Saya suwe
Saya nelangsa rasane
Atiku kangen
Kangenku marang kowe
Nanging, pancen
Pancen wis dadi nasibe
Durung bisa sesandhingan
Sesandhingan karo kowe
Aku lunga ning manca, golek makarya
Nggo sangune urip aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tamba kangenku jroning ati
(Oh, katresnanku) lilakna lungaku
Aku ra bakal lali marang janji sing ketali
Ning Simpang Lima iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku, mengko mesthi tak tepati
Arume kembang
Mekar ing wayah sore
Arum ambune
Isih bisa tak rasakke
Nanging, nanging
Nanging, arume rambutmu
Amung bisa tak bayangke
Merga kowe ra ning kene
Aku lunga ning manca, golek makarya
Nggo sangune urip aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tamba kangenku jroning ati
Duh, katresnanku, lilakna lungaku
Aku ra bakal lali marang janji sing ketali
Ning Simpang Lima iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku, mengko mesthi tak tepati
Duh, katresnanku, lilakna lungaku
Aku ra bakal lali marang janji sing ketali
Ning Simpang Lima iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku, mengko mesthi tak tepati
Janjiku, mengko mesthi tak tepati
