Lyrics

Dit is een liedje voor als ik er niet meer ben Voor als er afscheid van mijn resten wordt genomen Ik hoop tenminste dat de vrienden die ik ken Ook inderdaad die laatste keer nog willen komen En dat ik ook voldoende stof heb nagelaten Voor wat verhalen die je glimlachend vertelt En dat je toch met liefde over me kunt praten Al heb ik jullie soms dan ook teleurgesteld Dit is een liedje voor de aula bij m'n kist Voordat ik weggedragen word door de suppoosten En voor de koffie en de cake wordt opgedist Het is bedoeld om wie er achter blijft te troosten Nou ja, je mag natuurlijk best een traantje laten Dat vind ik ergens ook wel weer een compliment Maar niet te lang dan, want je weet dat zal niet baten Wie overleden is, die blijft dat tot het end Dit is een liedje voor het feest dat achteraf nog Wordt gevierd door alle vrienden en vriendinnen Die nog wat aarde en wat bloemen op mijn graf Hebben gestrooid en daarna kan het feest beginnen Dus vul de glazen en bespreek mijn fouten mild Denk aan me terug met wat vertedering en weem Mijn laatste feest, dus lach en dans hoeveel je wilt Een maf een idee, jouw feest waaraan je zelf niet meedoet Dit is een liedje voor wanneer ik ben vergaan Voor als mijn grafsteen overwoekerd en verzakt is Als er geen enkel klein boeketje meer zal staan Omdat de laatste nabestaande te verzwakt is Dit is een liedje dat uiteindelijk verstomd Maar altijd zullen er weer nieuwe liedjes komen Zoals er altijd ook weer nieuwe vreugde komt En nieuwe liefde, nieuwe hoop en nieuwe dromen Ondanks de tranen, ondanks dood en ondanks pijn Dit is een liedje voor nu jullie er nog zijn Ja, ondanks tranen ondanks dood en ondanks pijn Dank jullie wel, dat je m'n vrienden wilde zijn
Lyrics powered by www.musixmatch.com
instagramSharePathic_arrow_out