Het uur van de waarheid is gekomen. We zijn
er langzaamaan naar toegegroeid. De bloem
van onze liefde die een boom leek, is na zoveel
zoete zomers uitgebloeid.
Er was er maar één, dat waren wij. We hadden
één weg en één doel, het Grote Gevoel: tot de
dood bij elkaar. We deden geen dag zonder
ons, we deden geen stap zonder ons. Eenheid
van tijd en van plaats, maar alles vergaat.
Samen uit elkaar.
Hadden wij dit vantevoren geweten? Dan nog
hadden we het net zo gedaan. We mogen van
ons leven niet vergeten hoe dicht wij bij elkaar
hebben gestaan. En zonder haat en harde
woorden, gunnen we ons een laatste nacht. Wij
die lang tot elkaar behoorden nemen afscheid
deze nacht. Er was er maar één, dat is voorbij.
Straks zijn we alleen. Nu zoeken we steun bij
elkaar, heel even nog maar. Samen uit elkaar.
