Ζωή απ' τα αστέρια αρχέγονη
κόσμοι παραταγμένοι
του χρόνου σκλάβοι
αέναοι
στη μνήμη κουρδισμένοι
Έφτασα εδώ ανεμπόδιστα, ίσα για να ατενίσω
όλη τη δράση απ' την αρχή
του σύμπαντος ξοπίσω
Κράτα τα πόδια καρφωμένα στη γη
Σάρκινες ρίζες που υφαίνουν παρόν
Με δέος βάζω πυρκαγιά στου χρόνου το αδράχτι
μ' ένα γεμάτο όνειρα
κεφάλι αστροναύτη
Βρεγμένα είναι τα πόδια μου από το μούστο ακόμη
περήφανα στέκουν μπροστά
οι άπαρτοι μου δρόμοι
