Oto piosenka co frustrację
Rozładowuje w jednej chwili
Były raz sobie dwie akacje
I ludzie chętnie z nich wróżyli
Ta pierwsza była strasznie wredna
Z przykrością to komunikuję
Bo wychodziły na niej
Nie dba, nie chce, nie lubi lub żartuje
Za to ta druga słodka wróżka
Tylko sprawiała ci radochę
Jakiego liścia byś nie uszczknął
Na każdym wychodziło kocham
I teraz punkt szczególik mały
Bo chcę w piosence tej być szczery
Wróżby tej pierwszej się sprawdzały
Drugiej że kocha - ni cholery
Więc mówcie mi jak dzieje się to
Stosownych nauk stypendyści
Że liście pierwszej są nietknięte
A z drugiej wciąż zrywamy liście
Bo lubi słodkie tajemnice
Nasz naród do miłości skory
Na czym niedługo was przechwyce
Kiedy pójdziecie na wybory
