Ena Tragoudi Akoma

Δαγκώνω το κάτω μου χείλος λίγο πριν κοιμηθώ Όταν ξεχνάω στους ανθρώπους μου να πω ότι είμαι εδώ Και έχω έναν γάτο αλανιάρη που με ξέρει καλά Έχει διαβάσει την ψυχή μου και για αυτό με αγαπά Είμαι απ' τα μπάσταρδα του Αττικού τοπίου του οποίου Η επιρροή ξεφεύγει έκτος λεκανοπεδίου Βγάζουμε καλοκαίρια στα τσιμέντα σαν τον Τσίου Casa de papel και δέκα δίσκοι βινυλίου Κούτες τσιγάρα και καφές μαύρος σαν πίσσα Εδώ πεθαίνουμε νωρίς και ερωτευόμαστε με λύσσα Απροσάρμοστοι και του περιθωρίου Κάνουμε μπύρες τα ρέστα του φαρμακείου Μας μαντρώσαν στο μπουρδέλο αυτό Άσσος στο ημίχρονο γι' αυτούς, για μας διπλό τελικό Αυτός που ξέρει τι συμβαίνει δεν φοβάται Θεό Τραβάει ντουγρού για την φουρτούνα και ας τον λένε τρελό Σε ρίξανε εκατό φορές μα μεγαλώνεις Με το αριστερό ζαλίζεις και με το δεξί σκοτώνεις Σε είπανε λίγο γραφικό σε είπαν παλιάτσο Μέχρι να πέσουν πηγούνια στο καναβάτσο Μέχρι να πέσουν πηγούνια στο καναβάτσο Και είχα στην άκρη να σου δώσω ένα τραγούδι ακόμα Κι όταν το μάθεις να το ακούσω απ' το δικό σου στόμα Είχα στην άκρη οξυγόνο για δυο λέξεις μόνο Είπα να 'σαι καλά χαιρέτησα και πήρα δρόμο Και είχα στην άκρη να σου δώσω ένα τραγούδι ακόμα Κι όταν το μάθεις να το ακούσω απ' το δικό σου στόμα Είχα στην άκρη οξυγόνο για δυο λέξεις μόνο Είπα να 'σαι καλά χαιρέτησα και πήρα δρόμο Ναι, τσιγάρο στο τσιγάρο για να βγει διαμάντι Το γράφω το πρωί και το αλλάζω κάθε βράδυ Περάσαν τόσοι απ' τις ζωές μας μα αξίζαν κάποιοι Άλλοι μας βάλαν στις καρδιές τους και άλλοι απλά στην άκρη Έχω έναν λόγο δύο λόγους και ψάχνω τους τρόπους Να ξεφύγω απ' τους κανονικούς ανθρώπους Σε είπανε δύσκολο παιδί, μια στον σβέρκο μια στην πλάτη Και σκλήρυνε το σώμα σου απ' το πολύ αλάτι Και οι πληγές μας, θα ανοίγουν και θα κλείνουν οι πληγές μας Ενοχές για τους γονείς και δυο φιλιά στις αδερφές μας Στις καλές μας, μας φτάνει ο ετοιματζίδικος καφές μας Και στις μαύρες μας θα φταίνε όλες οι επιλογές μας Δεν έσπασα, όταν περίσσευα απλά το κατάλαβα Και χάθηκα για να μην μπω ολόκληρος στον νάρθηκα Γυρίσαμε πιο δυνατοί αυτό είναι το αντάλλαγμα Τώρα, ξαπλωτοί στο καναβάτσο μας βλέπουν ανάποδα Και είχα στην άκρη να σου δώσω ένα τραγούδι ακόμα Κι όταν το μάθεις να το ακούσω απ' το δικό σου στόμα Είχα στην άκρη οξυγόνο για δυο λέξεις μόνο Είπα να 'σαι καλά χαιρέτησα και πήρα δρόμο Και είχα στην άκρη να σου δώσω ένα τραγούδι ακόμα Κι όταν το μάθεις να το ακούσω απ' το δικό σου στόμα Είχα στην άκρη οξυγόνο για δυο λέξεις μόνο Είπα να 'σαι καλά χαιρέτησα και πήρα δρόμο Και είχα στην άκρη να σου δώσω ένα τραγούδι ακόμα Κι όταν το μάθεις να το ακούσω απ' το δικό σου στόμα Είχα στην άκρη οξυγόνο για δυο λέξεις μόνο Είπα να 'σαι καλά χαιρέτησα και πήρα δρόμο