Şimdi hayal ettiğimiz yerdeyim
Karlarla kaplı bir dağın zirvesinde
Soruyorum kendime nerdeyim
Ve neden sen yoksun bu hayalin içinde
Ama nedense mutluyum işte
Gerçek yüzleri göstermeden kırılan aynalar var
Yalan insanlar, yalan sevdalar
Biliyorum hepsi derin bir rüyadalar
Maskelerin ardında gizlenmiş de olsalar
Görüyorum işte
Hiçbir şey yok etrafımda
Külsüz dumansız bir yangından başka
Dumanı olsa yakmayacak belki
Belki bilsem yangının yerini
Gözyaşlarımla söndürdüm alevleri
Ve ellerimle savurdum küllerini
Ne kadar canım yansa da
Gülüyorum işte
