Nihta Genari

Πέφτει μια παράξενη βροχή Πάνω στα παράθυρα τησ νύχτασ Ποια συννεφιασμένη εποχή Ξενυχτάει στο φωσ μιασ καληνύχτασ Δε σου πάει ζωή στην ξαστεριά Δε σου παν τα κίτρινα φεγγάρια Πώς να φτάσουν για παρηγοριά Τέτοιας ερημιάς τα συναξάρια Σώμα υποταγής φόβος Είναι της φυγής νόμος Μη μ' ακολουθείς Μια για την καρδιά φόβος Δυο για την ψευτιά φόβος Τρις θα μ' αρνηθείς Πέφτει ένα σκοτάδι από σιωπές Γύρω γύρω και στη μέση λύπη Όλες η πληγές ειν' ανοιχτές Και ο γιατρός του κόσμου απόψε λείπει Τέτοιες ώρες στη γωνιά του νου Μόλις χαμηλώσει η περηφάνια Βγαίνουν τα μαχαίρια του καημού Και της μοναξιάς τα γιαταγάνια Σώμα υποταγής φόβος Είναι της φυγής νόμος Μη μ' ακολουθείς Μια για την καρδιά φόβος Δυο για την ψευτιά φόβος Τρις θα μ' αρνηθείς