Sabır Yok

PMC, Patron man Hep bir şeyler eksik Hiç bitmeyen bir yalnızlık Yenmek tatminim sandım Sorma ben kendimi kandırmışım, (aha, aha) Sarsıntılar artçı, (ey) Kader çok inatçı Bir çift sözün ağırlığını Hala tartamaz bir tartı, (brr) Mutluluk bir yemek Hayat bitmeyen bi' toplantı Bana bu yemeklerden sadece kırıntılar kaldı Her şeyim var sanardım oysa kazandığım zamanlar Ama çoktan eksilmişti geçmişten yanımda kalanlar, (ye, ye) Her güçlükte cayması Kor düştüğünde yakmasından Ruhum delik deşik Zor düştüğünde kalkması Bana aşkı dilettirdi gördüğüm her yıldız kayması Kalbim surlarla çevrelendi Hırsızlara kalmadı, (ye, ye, ye) Yalnızlığım dеmirbaşım sebebi ne şansımın Zamanla soğur yangınım Bu sanki doğum sancısı Bеnzettiler deliye Hiç sorma moruk aynısı Hiç boş yok yorum kaygısız Kim dost sor sonuç aynı mı? Issız bi' adada elmas gibi parlarım, (ey) Ve kankasıyım karanlığın Yalnızlığım demirbaşım Sabır yok kimseye Çözülmez hayatın Alınma gücenme Dayandın bayadır, (sabır yok, yok, yok) Kalbime uzunca dönmeyip susunca Birde böyle kalınca, (sabır yok, yok, yok) Derinden ağladım Sabır yok hiç kimseye Sen var gücünle koş Baktım dönüp dönüp sinsiye Hiç tahammülüm yok Hep karıncalı ekran Bak bu gözüm hep kan Kavuşuruz mutluluğum biz belki bir gün Tekrar Sükuneti sağlasam da Tüken'cektim az daha Hüznüm olmuş falçata Dürter gelip kalçadan Siz sürtükleri sallayanlar Üzüldükçe darmadağın Tükürdüğünü yaladın Bak süzüldükçe sayfalar Bu aşkın adı beladır, (bela) Kemik kırar kelamı, (kela) Sonsuz mutluluk vaat eder Esirgerken selamı, (selamı) Hep gönül gözüm kapalı Ya da gördüğünden yaralı Ömür kömür gibi yandı Sövdüğümden bayadır Issız bi' adada elmas gibi parlarım, (ey) Ve kankasıyım karanlığın Yalnızlığım demirbaşım Sabır yok kimseye Çözülmez hayatın Alınma gücenme Dayandın bayadır, (sabır yok, yok, yok) Kalbime uzunca dönmeyip susunca Birde böyle kalınca, (sabır yok, yok, yok) Derinden ağladım