مُو سی تو، مُو سی تو، مُو سی تو، مُو سی تو، مُو سی تو
مُو سی تو، همینجا حِنا بار گذاشتُم
گذاشتُم، گذشتُم، گذشتُم، گذشتُم
از اون پیر ساحل نشین تا یه روزی
یه روزی، یه روزی، یه روزی
خَوَر سی دل مُو بیاره قراره
از اینجا که هستی، که هستی، که هستی
که وصلش کنُم مُو به دِریا قراره
به جای سواری
یه قایق بیارُم دَمِ خونتون، خونتون، خونتون
با گل و، با گل و روسری اناری
با یک عالمه
مرغ دریاییِ خوش نوای جنوبی
نترس عشق جونی
نترس عشق جونی
نترس عشق جونی
یهوی وقت رفتن ببینی
بچا خورده میرن
زنا توی کل و یزله میرن
وُ می پیچه بانگ نی همبونه تو دل
که یارُم آوردن
وُ دریا تماشا
میشینه سی لحظه ای که پا روی دستاش بذاری
وُ جاشوی خسته اش تو شرجی
که یک عمر پاروش شکسته
حالا هم گرفته
وُ می تازه موجی
وُ می دونه عشقش نترسه
نترس عشق جونی
نترس عشق جونی
