Az To Dooram

چون پاره سنگی عاشقم به گنجشکی هراسان و هر بار ناامید بر می گردم به خاک بر می گردم به خویش ناامید و نیازمند زبانه می کشد آغوشم به سویت از تو دور افتادم از تو دور افتادم در بی مجالی و لالی به کاغذ آتش رسیده می مانم جدا شده ای از نخ نگاهم چون بادکنکِ ماه سال هاست از کرشمِ بارانِ تو می گذرم بی چتر و بارانی در سایه چنهان می شوم در گریه پیدا هرچه هستم از تو دورم، دور، دور، دور، دور هرچه هستم از تو دورم، دور، دور، دور، دور