O hamıdan qaçır, sirrini açır göylərə
Həm çox çəkib acı, yaralar açıq, göynədər
Xoş bir gün görmədən, uçmağa min nədən
Yerdə yer saxlamaz onu, göydə göydələn.
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər...
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər...
Onun saçları son bahardır
Ömrü iztirab, dörd divardır
O, tərki-dünyadır anlamam halından.
O, günəş kimi yandırardı
Yazda yağışdır, yayda qardır
Kim bilir nələr keçib gedir ağlından...
Onun sözləri ittihamdır
Onun gözləri intihardır
Bəlkə onda ağrılar çıxar canından...
Ona yaddır doğmalar, yaxınlar baxar uzaqdan
Süzülər yerə damla-damla yaş axar yanaqdan.
O mənsiz qalınca, o mənsiz yarımcan
Ucaldan təkcə bir məqam - öpüş dodaqdan.
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər...
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər...
Onun saçları son bahardır
Ömrü iztirab, dörd divardır
O, tərki-dünyadır anlamam halından.
O, günəş kimi yandırardı
Yazda yağışdır, yayda qardır
Kim bilir nələr keçib gedir ağlından...
Onun sözləri ittihamdır
Onun gözləri intihardır
Bəlkə onda ağrılar çıxar canından...
