Kojaei Bebini

اونی که زندگی تارمو آبی کرد هر چی مینوشتم واسش نخونده پاک میکرد (پاک می کرد) هر جایی میگفتم نرو (می گفتم نرو) بی معرفت میرفت میدونست که عذاب میکشم، لج میکرد حالا کجایی ببینی عشقت شبا چه مستی میکنه کجایی ببینی خسته شده اما بس نمیکنه؟ تو که برات فرق نمیکنه (فرق نمی کنه) تو که دلت رحم نمیکنه کسی که با عاشق دیوونه اش انقدر قهر نمیکنه یه، بس نمیکنه بسه، دیگه دوریت بسه این غرور لعنتی به این عذاب نمی ارزه بسه، دیگه دوریت بسه دیگه منو یادش رفته، دروغ محضه این جا کسی نیست این جا شبی نیست که چشام به خاطرت نشه کمی خیس این جا طلایی نیست، روزاشو تو باشی تنهایی نیست ای وای از این قصه، ای وای از این غصه خیلی وقته که اون رفته و حالمو نمیپرسه الان خیلی دوره، به دستش نمیرسه این هدیه اون چند ماهه که رفته و تو هر هفته بند نمیاد گریه بسه، دیگه دوریت بسه این غرور لعنتی به این عذاب نمی ارزه بسه، دیگه دوریت بسه دیگه منو یادش رفته، دروغ محضه