Maah

مریم چرا با ناز و افسون و لبخندی به جانم آتش افکندی مرا دیوانه کردی امشب که با نالت دردی نمیبارد دلم در سینه میماند مرا دیوانه کردی آخ مرا دیوانه کردی تو آن گل مریم سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دگر به دنیا ندارد دیگر به دنیا ندارد تو آن گل مریم سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دگر به فردا ندارد دیگر به فردا ندارد اشکی که ریزد ز دیده من آهی که خیزد ز سینه من رنگ تمنا ندارد رنگ تمنا ندارد همچون نسیمی از برم بگذر یک لحظه در دیده ام بنگر شاید نشانی ز عشق و وفا بینم ز چشم تو بار دگر تو آن گل مریم سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دگر به دنیا ندارد دیگر به دنیا ندارد تو آن گل مریم سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دگر به فردا ندارد دیگر به فردا ندارد