ยอดมนุษย์

ทุกทุกเช้า ก็ต้องออกมา ก็เหมือนดังนกกา บินออกจากรัง หิวหา เพื่อมาประทัง วันนี้ยังมีทาง ก็ทำต่อไป บางวัน ก็มีไม่พอ แต่คิดว่ายังมี ก็ดีแค่ไหน พอเย็นลง ก็คืนกลับรัง แค่ล้มตัวลงนอน รอวันถัดไป ยืนกลางแดด ท่ามกลางฝุ่นควัน วันต่อวัน ต้องกินต้องใช้ คอยบอกใจ ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องอดทน สู้บนถนนความจริงกันต่อไป ถึงเราจะจนเงิน ไม่จนใจ เหนื่อยเพียงใด ช่างมัน หนักยังไงเรายังไม่ตาย ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องดิ้นรน สู้บนถนนความจนกันต่อไป ถึงใครจะดูแคลน จะมองเมิน เรื่องเงินทอง แต่เรา ไม่เบียดเบียนใครใครและกัน มีจน ก็คนกับคน แต่สังคมจะตี ราคาเอาไว้ ทำใจ ในความไม่มี แข้งขาเรายังดี จะกลัวอะไร ยืนกลางแดด ท่ามกลางฝุ่นควัน วันพรุ่งนี้ จะมีพอไหม ไม่ถอดใจ ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องอดทน สู้บนถนนความจริงกันต่อไป ถึงเราจะจนเงิน ไม่จนใจ เหนื่อยเพียงใด ช่างมัน หนักยังไงเรายังไม่ตาย ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องดิ้นรน สู้บนถนนความจนกันต่อไป ถึงใครจะดูแคลน จะมองเมิน เรื่องเงินทอง แต่เรา ไม่เบียดเบียนใครใครและกัน ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องอดทน สู้บนถนนความจริงกันต่อไป ถึงเราจะจนเงิน ไม่จนใจ เหนื่อยเพียงใด ช่างมัน หนักยังไงเรายังไม่ตาย ก็เป็นมนุษย์แรงงานต้องดิ้นรน สู้บนถนนความจนกันต่อไป ถึงใครจะดูแคลน จะมองเมิน เรื่องเงินทอง แต่เรา ไม่เบียดเบียนใครใครและกัน