Yüzüme bakarak utan
Çok istiyorsan git artık yok seni tutan
Koskoca istanbul iki aşığı yutar
Sakladıklarınla yerin dibine batarken sen
Üzüldüm sanıyorsan yanılmışsın anla
Saçım sakalım akla karışmış zamanla
Hatırla yalnızlığa alıştığın zamanlar
Ama ben kendimle barıştım zamanla
Barıştım zamanla
Bakıyorum ileri
İçinde geçmişimle yakıyorum bu evi
Gittikçe daha dibe batıyorum birnevi
İyi bilirsin beni ama yine özür dilerim
Yorgunum bayadır
Anlayamıyorum sahip olduğum hayatı
Yağan bu yağmurlar benim dolduğum kadardır
A*ına kodumun hayatı
Yıllardır küllenmiş aşkın var bende
Aşkın mekan kurmuş yanan gönlümde
Beni terk edip de gittiğin halde
Sana intizara kıyamıyorum
Yıllardır küllenmiş aşkın var bende
Aşkın mekan kurmuş yanan gönlümde
Beni terk edip de gittiğin halde
Sana intizara kıyamıyorum
Sesin gelir uzaklara
Neyse boşver
Üzülme yine kendi evindesin hoş geldin
Evet suç bende
Yokuşun başındayım unuttuğun kadarıyla
Kendimi çekiyorum umutların halatıyla
Uçamam başkasının kanadıyla
Yürümem başkasının inadıyla
Sen de anla
Bakıyorum ileri
İçinden seni alıp yakıyorum bu evi
Gittikçe daha dibe batıyorum birnevi
İyi bilirsin beni ama istemezsen giderim
Mutsuzum bayadır
Bitirmek istedim sahip olduğum hayatı
Güzelliğinin değeri benim koyduğum kadardır
A*ına kodumun hayatı
Bir mecnun yarattın çöldeyim şimdi
Eskiden volkandım kül oldum şimdi
En büyük aşkımdın el oldun şimdi
Sana intizara kıyamıyorum
Bir mecnun yarattın çöldeyim şimdi
Eskiden volkandım kül oldum şimdi
En büyük aşkımdın el oldun şimdi
Sana intizara kıyamıyorum
Sana intizara kıyamıyorum
