Brief Aan Mijn Vader

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen Misschien met dat ik lang niet echt goed was In heel m'n hart aan iemand anders geven Omdat het nog gebroken was Ik begroef m'n verdriet in heel hard leven En jij begroef jezelf in het verdriet Zo kwamen we elkaar steeds maar niet tegen Ik snapte toen je pijn nog niet Ik zocht mezelf in steeds weer iemand anders En op een dag toen vond hij mij Nu ben ik gestopt mezelf te zoeken Ik bleek al die tijd al hier te zijn Ik wil vertellen van z'n lach en van ons samen Van ons dromen van Italië en een tuin En alles zal waarschijnlijk anders lopen dan we denken En het maakt niet uit Als ik met m'n neus diep in z'n nek zit Dan ruik ik weer de zomer bij ons thuis Het beddengoed, de zelfgebouwde schutting En de wilgen naast ons huis Ik durf te wedden dat je 'm zou mogen Dat ie zelfs een beetje op je lijkt En dat je vurig voor me zou hopen Dat ie voor altijd bij me blijft Dus wat ik je het liefst nog wil vertellen Is dat ik je nu eindelijk begrijp Dat je zo veel van iemand kan houden Dat je zonder haar niet door kan gaan