Skouria Kai Meli

Αν μ' αγαπάς μη μ' αφήσεις μακριά σου να φύγω Κάθε σκοτάδι χρωστά στην αυγή κι έναν ήλιο Μια γελάς Την άλλη κλαις Κρασί Και πικρός καφές Μαζί Συννεφιά και φως Η ζωή Ξέρει ο καιρός την καρδιά κάθε ανθρώπου να υφαίνει Πότε φουστάνι βελούδο και πότε κουρέλι Σαν τροχός Για δες, γυρνά Γεννάει Ο καημός χαρά Ζωή Είναι και περνά Ζωή Μυρωδιά παλιά Γεύση από σκουριά Και μέλι Και μέλι Αν μ' αγαπάς Να γελάς Κι ο ήλιος θ' ανατέλλει