Lahijan

آسمون گرفته ی رشتم بیقرارم برای باریدن دکمه های جنونم و واکن جنگل بکر زیر پیراهن پیچ و تاب تن تو چالوسه گردنه های چشمه من حیران از طوافت چه مست برگشتم تک تک جاده های لاهیجان جاده هایی که دورمون کرده از ترس بیراهه های تنهایی جاده و حال ما و آهنگا جاده ها، جاده های رویایی دشت ناز، لبهات غنچه ی سرخ لاله گون، می بوسی منو توو رگام میچرخه جنون جای خون جنگل ابر تو چشات معجزست بارون صدات قله ی رویایی، زیبایی، تندیسی هاست تا هستی عاقبتم خیره حتی از نیمه ی راه کوه جنگل چشای تو دریا پشت فرمون بهشت و میدیدم دستمو میگرفتی از دستات بوسه ی بی اجازه میچیدم راه با تو نرفته زیبا بود ترس با تو نیومده میمرد شهر های شمال و امواج سیل موهای مست تو میبرد کی میدونه چه سایه ای بی تو از سر من همیشه کم بوده بی تو هرچی گذشته تا حالا روزشمار دقیق غم بوده دشت ناز لبهات غنچه ی سرخ لاله گون، میبوسی منو توو رگام میچرخه جنون جای خون جنگل ابر توو چشات معجزست بارون صدات قله ی رویایی، زیبایی، تندیسی هاست تا هستی عاقبتم خیره حتی از نیمه ی راه