แพ้ความอ่อนแอ

ไปอยู่ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไร และวันนี้เธอทำอะไร อยากจะเห็นว่าเธอมีความสุข จะได้รู้ว่าฉันนั้นทำถูกที่ปล่อยมือของเธอ ไปอยู่กับเขามันดีใช่ไหม เเละนิสัยเขาเป็นยังไง ต่างจากฉันเหลือเกินทุกอย่าง รู้ว่ามันไม่เคยสว่างทางที่เธอเเยกไป ก็เพราะฉันนั้นยังฝังอยู่ จมในวันเก่า ๆ ของหัวใจ สมองฉันเเม้เจียนจะใกล้ตาย ก็ยังคงเตือนว่าอย่าห่วงเธอ เเต่กลับเป็นใจฉันเองที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ กลับเป็นใจฉันเอง ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอให้หลุดลอยไป ตัดพ้อตัวเองเสมอกับเรื่องเดิม ๆ อย่างนั้น ที่ผ่านมาเเล้วฉันคือความสุข ไม่ต้องห่วงฉันก็เเค่ความสุขเก่าอันเดิมของเธอ ก็เพราะว่าฉันนั้นยังฝังอยู่ จมในวันเก่า ๆ ของหัวใจ สมองฉันเเม้เจียนจะใกล้ตาย ก็ยังคงเตือนว่าอย่าห่วงเธอ เเต่กลับเป็นใจฉันเองที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ กลับเป็นใจฉันเอง ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอ กลับเป็นใจฉันเองที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ กลับเป็นใจฉันเอง พ่ายเเพ้ให้ความอ่อนเเอไม่อดทน เเละนี่คือคน เหตุผลไม่มีในใจฉันหรอก อิจฉาเกินไปจนลืมที่บอกว่าเธอกับฉันมันคนละทาง ห่วงกับหึงมันเส้นบาง ๆ บาง ๆ เท่านั้น บาง ๆ เท่านั้น เเต่กลับเป็นใจฉันเองที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ กลับเป็นใจฉันเอง ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอ เเต่กลับเป็นใจฉันเองที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ กลับเป็นใจฉันเอง ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอให้หลุดลอยไป (ฉันเอง คนที่มันทำร้ายเธอ) ให้หลุดลอยไป (หัวใจ พอสักทีวันนี้เธอ) ให้หลุดลอยไป