Yeah.
Πάντες σε κρίνουν αβάσιμα
Λάθη που κάνεις θανάσιμα
Ποτέ μην ξεχνάς πως υπάρχει ομορφιά
Που κατοικεί μεσ' τα άσχημα
Αν δεν ένιωθα πόνο θα ήμουν νεκρός
άρα όταν πονώ κάπος χαίρομαι
Με συγγηνεί που βρήκα 10 ανθρώπους που
Με τα κουσούρια μ'ανέχονται
Τα καλύτερα παιδιά με ξέρουνε
Τα καλύτερα παιδιά υποφέρουνε
Τα ψυχολογικά θα σκοτώσουν μόνο αυτούς
Που ότι τα έχουν δεν δέχονται
Αυτούς που δεν σε νοιώθουν ντρέπονται
Γι'αυτούς η αλήθεια δεν λέγεται
Ρωτάν' γιατί γράφω για έρωτα
Όμως τι άλλο σε κάνει να φλέγεσαι
Θέλω τον τρόπο να μπώ στην καρδιά σου
Όχι ανάμεσα στα πόδια σου
Θέλω να νιώθω πως είσαι δικιά μου
Και να βασίζομαι στα λόγια σου
Θέλω να νιώθω πως ανοίκω
Κάπου δεν ξέρεις πόσο το'χω ανάγκη
Αυτό συμβαίνει όταν για χρόνια
Περπατάς στο λάθος μονοπάτι
Και περπατούσα καιρό με τα μάτια κλειστά
Μα τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω
Καλύτερα να εξαρτόμαι από ανθρώπους
Παρά να με βάζω σε ρίσκο
Τουλάχιστον έφυγα και έφτασα
Σ'ένα σημείο ν'αναθεωρίσω
Ήμουν στην κόψη και ένα λάθος βήμα
Θα έφτανε να μην γυρίσω
Και περπατούσα καιρό με τα μάτια κλειστά
Μα τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω
Καλύτερα να εξαρτόμαι από ανθρώπους
Παρά να με βάζω σε ρίσκο
Τουλάχιστον έφυγα και έφτασα
Σ'ένα σημείο ν'αναθεωρίσω
Ήμουν στην κόψη και ένα λάθος βήμα
Θα έφτανε να μην γυρίσω
Αν ήμουνα 16 και πάλι το τσιγάρο θα άφηνα κάτω
Μακάρι να ήξερα τότε το πόσο μεγάλο κακό θα μου κάνω
Μακάρι να μην είχα βγει
Εκείνο το βράδυ εκεί
Μακάρι να μην είχα πιεί
Γιατί σ'ακόλουθει μια ζωή
Μακάρι να ήξερα λίγο καλύτερα
Πως να μιλώ και να φαίρομαι
Μακάρι να μην προσπαθούσα να μοιάζω
Σε άτομα που δεν με θέλανε
Μακάρι να άκουγα όσους μου λέγανε
Μια και καλή να ξεκόψω
Μακάρια να είχα αποφασίσει
Νωρίτερα τους τοξικούς να τους διώξω
Όλα πήγαν όπως πήγανε και
Στέκομαι ακόμα στα δύο μου πόδια
Αυτό το φωνάζω περίφανος
Αφού δεν ήταν και λίγα τα εμπόδια
Κι'αφού ακούς την φωνή μου
Τουλάχιστον κάνε μια χάρη σ'εμένα
Μην κάνεις κακό στον εαυτό σου
Ποτέ για κανέναν
Ποτέ για κανέναν
Και περπατούσα καιρό με τα μάτια κλειστά
Μα τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω
Καλύτερα να εξαρτόμαι από ανθρώπους
Παρά να με βάζω σε ρίσκο
Τουλάχιστον έφυγα και έφτασα
Σ'ένα σημείο ν'αναθεωρίσω
Ήμουν στην κόψη και ένα λάθος βήμα
Θα έφτανε να μην γυρίσω
Και περπατούσα καιρό με τα μάτια κλειστά
Μα τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω
Καλύτερα να εξαρτόμαι από ανθρώπους
Παρά να με βάζω σε ρίσκο
Τουλάχιστον έφυγα και έφτασα
Σ'ένα σημείο ν'αναθεωρίσω
Ήμουν στην κόψη και ένα λάθος βήμα
Θα έφτανε να μην γυρίσω
