Oddycham znów głęboko,
Niczego mi nie trzeba.
Na palcach się unoszę,
Sięgam, aż do nieba.
O nic już nie pytam,
Bawię się myślami,
A ty jak suche liście
Szeleścisz pod palcami.
Kocham taki wiatr
Co znaki na niebie
Poukłada tak,
że znów kocham siebie.
Znowu mogę biec,
Oddychać głęboko,
Kiedy myśli tak
Szybują wysoko.
Jest w takiej nocnej ciszy
Mroczna tajemnica.
Są szepty rozpalone
W uśpionych ulicach.
Są dwa przejrzyste cienie,
Jak dwa wiatru skrzydła.
Przez świat przebiegły razem,
Nie poznały nigdy.
Kocham taki wiatr
Co znaki na niebie
Poukłada tak,
że znów kocham siebie.
Znowu mogę biec,
Oddychać głęboko,
Kiedy myśli tak
Szybują wysoko.
Bo nie ma wolności,
Nie ma powietrza.
Takiej miłości
Nie utkasz ze snu.
Choćbyś jej w chmurach
Podniebne wił gniazda,
To będzie jak ołów u stóp.
