Την πόρτα ανοίγεις
βγαίνεις στο δρόμο
λες μ ένα βλέμμα
δεν έχω χρόνο
πίσω σου μένω
να κοιτώ...
Λέω μέχρι πότε
θα το αντέχω
να 'μαι μαζί σου
και να μη σ' έχω
να περιμένω
να μη ζω...
Μα έρχονται στιγμές
κάτω απ' τις σκιές
που είναι φωτεινές
Κι ας θέλω να σου μω
φεύγω, δεν μπορώ
μένω πάντα εδώ
Σε λένε λάθος
μα είσαι η αλήθεια
η πιο μεγάλη
στα παραμύθια
είσαι η αγάπη
που πονάει...
Θα πολεμήσω
δε θα σ' αφήσω
ό, τι κι αν χάσω
θα σε κερδίσω
φεύγω μαζί σου
κι όπου πάει...
Μα έρχονται στιγμές
κάτω απ' τις σκιές
που είναι φωτεινές
Κι ας θέλω να σου πω
φεύγω, δεν μπορώ
μένω πάντα εδώ
Σε λένε λάθος
μα είσαι η αληθεια
η πιο μεγάλη
στα παραμύθια
είσαι η αγάπη
που πονάει...
Θα πολεμήσω
δε θα σ' αφήσω
ό, τι κι αν χάσω
θα σε κερδίσω
φεύγω μαζί σου
κι όπου πάει...
