Πόσο ψεύτικος ο κόσμος να μου πεις
Πόσο να αντέξεις με τους φίλους σου να πιείς
Κάθε αλήθεια είναι ψέμα μες το πόνο
Και το ψέμα κυβερνάει έχει θρόνο
Στην υπόγεια ταβέρνα με τον Βάρναλη
Και σε καπνούς και σε βρισιές
Είμαι το άλοθι
Συναντιομαστε τα βράδια κάθε μέρα
Δε έχω δει το σώμα του μόνο πνεύμα
Κάθε βράδυ μου μιλάει και μου λέει
Η πλάση κόκκινη θα γίνει και όλο κλάει
Στην υπόγεια ταβέρνα μια λατέρνα
Με βοηθάει όταν πίνω λέει ξέρνα
Κάθομαι εκεί σαν όλα τα βραδάκια
Όταν δεν σε βλέπω δεν μου φεύγουν τα φαρμάκια
Εκεί σε περιμένω άγνωστοι και ωραίοι
Χύνω κάτω το κρασί, έτσι κάνουν οι μοιραίοι
Μες στην υπόγεια ταβέρνα
Σε καπνούς και σε βρισιές
Απάνω ήτανε η λατέρνα
Όλη η παρέα πίναμε εψές
Εψές
Σαν όλα τα βραδάκια
Να πάνε κάτω τα φαρμάκια
Ο νους μου τιρανιετε, άσπρη μέρα δεν θιμιεται
Από μικρός στα βάσανα ποτέ μου δεν ανάσανα
Μην στριγκλάς λατέρνα
Ζούμε μες στο ψέμα
Οι πλούσιοι κουνούπια που μας ρουφάν το αίμα
Δεν ήξερες ο γιός σου
Δούλευες μια ζωή
Σε μια νύχτα τα έφαγε
Πως σελεκτρη παντελή
Το όνομα σου ποια
Το τρώνε τα στερνά
Δεν άφησες το όνομα
Ο γιος σου φυσικά δεν είναι καλά
Κατάρα στην φωτιά
Πούλησε tv
Τα έπιπλα φτηνά
Ο να σου πω για την γενιά
Που πίστευες τζαβελα
Όλη μέρα μέρα στο pc
Τικ τοκ και πήγαινε έλα
Ποιοι έντιμοι να πνίξουνε τους άτιμους
Ποια σμαρτ και ποια σκατά μέσα στους άριστους
Όλοι γίνανε τζαβελα παντελιδες
Σκουλίκα άχρηστα
Για δέκα νταβατζιδες
