Setare

تو با این لبای بسته تو با این دل شکسته تو با این بغض قدیمی که پر و بالتو بسته چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره تو با این سینه ی داغون تو با این فال پریشون تو با این زخمای رنگی توی این شام غریبون چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره از نگاه این شب خیس دل چرا نمی کنی تو تن چرا به این سیاهی بی گلایه می زنی تو دل چرا نمی کنی تو از نگاه این شب خیس بی گلایه جون سپردن آخه اسمش زندگی نیست از نگاه این شب خیس دل چرا نمی کنی تو تن چرا به این سیاهی بی گلایه می زنی تو این شب خسته و تاریک واسه تو خونه نمی شه شب رفیق جاده ها نیست موندگاره تا همیشه تو با قلب پاره پاره چرا می خندی ستاره تو با این بغض دوباره چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره چرا می خندی ستاره