Paiiz

رفتی حالا به کی بگم خیلی دلم تنگه برات میخوام به بار ببینمت سر بذارم رو شونه هات دوست داشتم با گلای سرخ می اومدم به دیدنت نه اینکه با رخت سیاه چشمای سرخ ببینمت گلو پر پر میکنم سر مزارت تا ابد بارونیه چشمای یارت رفتی افسوس گل من تو در دل خاک از تو یادگاریه چشمای نمناک پاییز غریب و بی رحم اون همه برگ مگه کم بود گل منو چرا چیدی گل من دنیای من بود گلمو ازم گرفتی تک و تنها زیر بارون حالا که نیستی کنارم میذارم سر به بیابون هنوزم بارون میباره تو میایی انگار کنارم خودتم بهتر میدونی با صدای من می بارم پاییز غریب و بی رحم اون همه برگ مگه کم بود گل منو چرا چیدی گل من دنیای من بود