İkimize de yetecek kadar büyük bu şehir
Hatta ikimizi de kaybedecek kadar
Küçük bir yerlere gitme hayalimiz var
Kaçmak değil adı, varmak
Birbirimizde bulamadığımız şeyler var ama
Umduğumuz şeyler de var
Zaten benden ne kadar farklı olabilirsin ki?
Bir şiiri şairinin sesiyle dinlemek
Ve büyük bir kentte seni düşlemek
Anılar canlı varlıklar gibi geliyorlar bana hep
Bazen seni dünyalar kadar sevindirip
Bazen de hem de tam da aynı yöntemle
Canına okuyorlar
Seni derken beni kastediyorum
Sevgilim bu aralar çok içten söylüyorum
Şehrin her tarafına yayılmış kokun
Ya da ben her şeyi sen kokluyorum
Uzun apartmanlarda bastırıyorum yalnızlığımı
Sessizce sesleniyorum sana, sesim çıkmadan
Hafif bir yağmur ıslatıp tarıyor bugünlerde saçlarımı
Israrla duymuyorsun beni
Ve biraz daha sessizleşiyorum
Sevgilim bazen çok korkuyorum
Birikmiş her hissimin ağırlığını taşıyorum ceplerimde
Ama kimseye anlatmadım bildiklerimi
Kim ne düşünürse düşünsün istediğini
Aynadan görüyorum bugünümün gerçekliğini
Ve kesinleştiğini
Dalga geçiyorum yine çiçekçilerle
Yerlerden hatıralar topluyorum
Ellerim çatlamış soğuktan
Bugün seni çok özlüyorum
Bazı şeyler şarkıya sığmıyor sevgilim...
