Anthropoi

Έχω τα χέρια στο τιμόνι, τρίμματα στο παντελόνι Δε με νοιάζει που θα με βγάλουν οι δρόμοι Κι όμως το πάω πιο σίγουρος Από ποτέ σαν να 'ξερα που βγάζει Αμφισβήτησε με κι άλλο, με καυλώνει Τώρα ζητάν συγγνώμη μα εγώ τους ευχαριστώ Γιατί μου απέδειξαν πως Καλά κάνω και δεν καταλαβαίνω Χριστό Γιατί όλες οι επιλογές μου είμαι εγώ Κι ό,τι κι αν πεις, εγώ θα πράξω Όπως νομίζω γιατί εγώ θα τα λουστώ Κι άσ' την καρδιά μου να βαράει σαν κρουστό Έχω κλειστό το κινητό Δεν έχω πλέον να πω κάτι με κανένα Εγώ για μένα, τα υπόλοιπα κομμένα Θα τα λέμε από τα ηχογραφημένα Μαύρη πέτρα πίσω, αντίο Δεν έχω θέση εδώ πια, νιώθω κρύο Με ρωτάν που χάθηκα φαίνεται αστείο Η μάνα μου φοβάται κι ο πατέρας μου ποντάρει Ανάμεσα στο αν θα με πάρουνε Με το ασφαλίτικο ή με το φορείο Κουβαλάω μια καρδιά, γράφω με δύο, τι να μ' αγγίξει; Τα πιο όμορφα κομμάτια μου τα έχω σκίσει Κρατάω πιο σφιχτά τα χέρια που με κράτησαν Μα αν πέσω θα 'μαι μόνος μου Δε θα τους ακουμπήσει κανείς Κι αν τα δικά μου κάποτε τα δουν δεμένα Κι άμα βρεθώ με τα κορδόνια μου βγαλμένα Αυτά τα χέρια που με κράτησαν Θα βρούνε τα κουπλέ μου Και θα τα κάψουν όλα ένα προς ένα Άνθρωποι Δίποδοι οργανισμοί Περνάνε από μπροστά σου Μέσα απ' τη ζωή σου Ανάμεσα απ' τα πόδια σου Κρύβονται πίσω απ' τις κουρτίνες σου Κάτω απ' το μαξιλάρι σου Μέσα στο πατάρι Αγκαλιάζονται με τα ρούχα σου Φυτεύουν σπόρους στις γλάστρες σου Τρυπώνουν στο ψυγείο σου Στριμώχνονται στο πακέτο με τα τσιγάρα σου Κολυμπούν στο νερό σου Είναι παντού Παρέα με κάθε κίνησή σου Πίσω απ' οτιδήποτε υπάρχει Άνθρωποι βεντούζες Ψάχνεις κάτι; Δε θέλω να θυμάμαι τίποτα από σένα Μα κανείς δε ρώτησε ποτέ τι θέλω Το κεφάλι μου μπουρδέλο Κάνω το ίδιο λάθος ξανά και ξανά Μα ορκίζομαι κάθε φορά να 'ναι το τελευταίο Ίσως να φταίει που δεν πίστεψα ποτέ Παράλληλα είχα μεγαλύτερη ανάγκη να το κάνω Κι εγώ φοβάμαι να πεθάνω Μα πιο πολύ με σκοτώνει Να αισθάνομαι πως τις στιγμές μου χάνω Κι έχω χάσει πολλά Βράδια, χειμώνες και χαμόγελα Βόλτες με τα παιδιά Δε μεγάλωσα ακριβώς κανονικά Υστερώ κοινωνικά Δεν ήμουνα ποτέ απ' τα άτομα Που λες λειτουργικά Είμαι εντάξει αφού κάνω τα βασικά Γιατί έφτιαξα μόνος τις βάσεις Γιατί έχω εξήγηση για όλα όσα διαβάσεις Μα δε σημαίνει ότι θα απολογηθώ που πήρα θέση Όσο απέναντι μετρούσατε αποστάσεις Ψάχνεις κάτι; Άνθρωποι βεντούζες Πίσω απ' οτιδήποτε υπάρχει Παρέα με κάθε κίνησή σου Είναι παντού Κολυμπούν στο νερό σου Στριμώχνονται στο πακέτο με τα τσιγάρα σου Τρυπώνουν στο ψυγείο σου Φυτεύουν σπόρους στις γλάστρες σου Αγκαλιάζονται με τα ρούχα σου Μέσα στο πατάρι Κάτω από το μαξιλάρι σου Κρύβονται πίσω απ' τις κουρτίνες σου Ανάμεσα απ' τα πόδια σου Μέσα απ' τη ζωή σου Περνάνε από μπροστά σου Δίποδοι οργανισμοί Άνθρωποι Πέντε, δέκα, δεκαπέντε Φτου και βγαίνουν