Nereye Gidiyoruz

ahşap gibi kokuyor anılar yağmur yağıyor ve çürüyorlar minik parmaklarınla dokununca her bir tarafa dağılıyorlar yıldızlardan ev yaptığın çocukluğun nerde karanlıkta yalnızken hala korkuyor musun kahve aroması dolu hayallerin nerde hala istediğin yöne gidiyor musun kibrit çöpü gibiydi tüm anılar söndüğünde simsiyah ve cılızlar köpükten gemiler yaptığın günler terk edilmiş şekilde seni bekler her şeyle dostluk kurduğun çocukluğun nerde gök gürültüsünden de hala korkuyor musun resimlerle süslediğin hayallerin nerde hala istediğin yönü biliyor musun