To Therio

Βήμα στενό Και το πέλμα μου ματώνει απ' αχρηστία Χορταριάζουν τα σοκάκια που οδηγούνε στην πλατεία Συστολή, σοφιστεία, σύσταση, στολή και στίγμα Πως θα στήσουμε γεφύρι πως θα κλείσουμε το ρήγμα αδερφέ Στέκω στην άκρη του γκρεμού και ανασέρνω απ' το νου Τη λογική που κάπου μέσα μαραζώνει Ρίχνω το βλέμμα μου μακριά και στην απέναντι πλευρά Στέκεις εσύ που το ίδιο άγχος σε στοιχειώνει το ίδιο πάθος σε ξυπνά Να ιδώ κορίτσια μια αγκαλιά, αγόρια στις αλάνες Ν' ανταμωθούμε αληθινά, να πλημμυρίσουν τα στενά Όσα η σάρκα μαρτυρά Δεν τα προφταίνει η λαλιά Σας θέλω πιο κοντά Πιο κοντά Πιο κοντά Πιο κοντά Πέτρα στην πέτρα και σβήνω το κενό Πέτρα ν' αγγίξω σύννεφο Πέτρα και χώμα κι ότι έπεσε να ξαναχτίσω Πέτρα μου βάστα να πιαστώ Έρχομαι πάλι απ' το μηδέν και στο άπειρο κοιτάω Σκέψου το χθες, θα βρεις τους φόβους μου κι ας μη στους μαρτυράω Μα τραγουδώ, έτσι ξορκίζω έτσι πολεμάω Μες το σκοτάδι σε μια εικόνα πάντα θα γυρνάω Να ιδώ κορίτσια μια αγκαλιά, αγόρια στις αλάνες Ν' ανταμωθούμε αληθινά, να πλημμυρίσουν τα στενά Πέτρα στην πέτρα και σβήνω το κενό Πέτρα ν' αγγίξω σύννεφο Πέτρα και χώμα κι ότι έπεσε να ξαναχτίσω Πέτρα μου βάστα να πιαστώ Στα μάτια στην καρδιά μας Δεν έσβησε ακόμη Στην πυρωμένη ανάσα Εκεί είν' η φωτιά που ενώνει Κι αν το θεριό βρυχάται Θαρρεί πως είμαι μόνος Ανόητο θεριό μου Δεν αρκεί να κλείσει ο δρόμος Μη σε γελάει η φθορά μου Κάτω απ' τη μάσκα κοίτα Εκεί ειν' όλα τα όνειρά μου Ξέρω σου μπαίνουν σκέψεις Στον πειρασμό θα πέσεις Το νοσηρό μυαλό σου δεν μπορείς να κυριέψεις Μα έλα που στην καρδιά μας Η φλόγα δε θα σβήσει Στην πυρωμένη ανάσα Εκεί ειν' η λευτεριά κι ανθίζει Ανόητο θεριό μου Θαρρείς πως είμαι μόνος Ποτέ δεν είμαι μόνος