MEMO

Уайымға толы бұл жақта Жануар да, бала да, ана да Күшін жетпейді дегендер болса да Сенбеймін Сенбе, сен де Сенбеймін Сенбе, сен де Мүшел жас, мен 25 темін 30 жас келді өзгерістер Таразыда бүкіл құндылықтар Құндылықтар талап етед істерді Таң атар Бірдей емес бес саусақ, бірақ Жұмылар бір күні Тағдыр бір, жіптер байланған Өзімнен аттайм болсам сенен аттаған Өкшең жаралы бәрін көріп тұрмын Ізсіз қалмайды ұйқысыз түнің Қанша жол жүрілді біз тіріміз әлі Сақтадық жүректі бұл жүрек бүтін Қиынға соққанын білем саған да Сөздің ретін табу қиын айтарға Жарқырап күн шуағын шашқанда Қалайша жеңіле аламыз біз? Қалайша жеңіле аламыз біз? Қалайша жеңіле аламыз біз? (Қалайша, қалайша) Жарқырап күн шуағын шашқанда Қалайша жеңіле аламыз біз? Үміт үзбе жалғыздықта Сезіміңнен сен бас тартпа Махаббат пен мейірімің қалғанша Күн де сөнбейді Сөнбейді Сөнбейді Күн де сөнбейді