ใครงามเลิศในปฐพี

อย่าไปคิด เสียใจคนดี ดอกไม้นี้ อยู่ที่ใดก็งดงาม จะเป็นดอกไม้ที่วางในแจกัน หรือเป็นดอกไม้อยู่ข้างทางก็ดี เพราะสุดท้ายมันก็คือดอกไม้ ที่ใครต่อใครเฝ้าหวังเพื่อเชยชม แต่คุณค่าของมัน จะเพิ่มขึ้น ลดลง ก็อยู่ ณ ตรงที่มันเติบโต ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใด จะเป็นดั่งใจให้เราได้ทุกที เห็นคนนั้นบอก ว่าสิ่งนี้ดี หรือมันอาจดีแค่เพียงเขาเอง ถ้าอย่างนั้นอย่าได้ไปคิด ว่าในชีวิตจะต้องมีที่ดีที่สุด เพราะคำว่าดี ที่สุดแต่ละคน มันอยู่ที่ใจของตนยินดี คุณค่าของแต่ละอย่าง อยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้าง ๆ ถนน ถ้ามองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วย จะดูสดสวยเมื่อคนมองมา บางครั้งก็ดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา ก่อนเคยคิด ว่าตัวเอง ไม่ได้เลิศหรูสมบูรณ์เหมือนใคร ๆ แต่ว่าวันนี้ก็เพิ่งเข้าใจ ไม่มีใครไหนจะถูกใจคนทั้งโลก อย่างดอกไม้ ที่ราคาแพง ก็เหี่ยวเฉาถูกแมลงกัดกินได้เหมือนกัน หรือเป็นดอกไม้ อยู่บนภูเขาสูงชัน พอผ่านนานวันก็ร่วงโรยลงสู่พื้น บางสิ่งนั้น ฉันเคยว่าดี พอผ่านนานปี ก็มีอื่นใดมาทดแทน อย่างคนเราวันนี้สวยงามสุดแสน กลับเปลี่ยนแปลงเมื่อสู่วัยชรา คุณค่าของแต่ละอย่าง อยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้าง ๆ ถนน ถ้ามองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วย จะดูสดสวยเมื่อคนมองมา บางครั้งจะดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา คุณค่าของแต่ละอย่าง อยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้าง ๆ ถนน ถ้ามองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วย จะดูสดสวยเมื่อคนมองมา บางครั้งก็ดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา จึงเป็นคำถาม มานานแสนนาน ว่าใครกันหนาที่สวยงามเลิศ แต่สุดท้าย จงจำไว้เถิด คนเราทั้งหมดงามเลิศเท่ากัน บางคนนั้นก็สวยงามจากใจ บางคนใช้คำพูดได้สวยงาม บางคนมีรูปร่างที่งดงาม สุดท้ายก็ต่างอยู่ที่ใครจะเข้าใจ เพราะชีวิตมันเป็นของเรา จงพาตัวเราไปในที่ที่คู่ควร เข็มนาฬิกาไม่เคยหมุนทวน อย่าแปรปรวนกับคำพูดของคน เพราะสุดท้าย นานาประการ ไม่ได้เกิดมาแข่งขันเพื่อเป็นใหญ่ ความงามของมันก็ต่างกันออกไป อยู่ที่ใคร นั้นจะเติบโต ในที่ของตน