Przedpokój

Znalazłam pudło starych zdjęć Zabawne, znałam je, lecz nie pamiętam jej Zbudziła się dziś, moja przedwojenna część Zanim jeszcze ty Z ust moich wyciszyłeś dźwięk Narzekasz, że nie dzwonię żeby słuchać cię By wzrok wbijać w dół, niecierpliwie myśleć gdzie Gdzie za chwilę już Będę biec Dziś otworzę drzwi Na świat Zbyt długo w przedpokoju Nie zabieram nic Wystarczę ja Nie zostawiasz mi Tu nic Nic więcej do wyboru Może wyślę list Nie odpowiadaj mi Był czas gdy podświadomie ty Musiałeś znak jakości słowem nadać mi Rozumiem już, że znaczki pokończyły się Nie zamierzam już prosić cię