เท่าไหร่ก็ไม่พอ

ทำให้เธอเท่าไรก็ไม่พอ ถ้าจะดีให้พอต้องทำอีกเท่าไร ที่คาดหวังให้เธอรับรู้และพอใจ แต่ก็ไม่รู้ทำไมไม่เคยมีความหมาย เพียงอยากทำให้เธอรู้สึกดี แต่ไม่รู้ตอนนี้ปลายทางอยู่ที่ใด มีเพียงฉันที่พยายาม ที่นับวันเริ่มจะไม่ไหว และสุดท้ายคนที่เหนื่อยใจคือฉันเอง ต่อจากนี้ต้องทำอย่างไร เมื่อยากเย็นจนเกินตัดใจ ฉันควรยื้อหรือเดินจากไป ไปทางไหนใครช่วยบอกฉันที ว่าตัวฉันควรพยายาม ให้มากพอกว่านี้ใช่ไหม ก็ความรักมันเต็มในใจอยู่อย่างนี้ ทำให้เธอเท่าไรก็ไม่พอ แต่จะท้อก็ท้อไม่ลงอยู่เรื่อยไป ต่อให้รักจะไม่มีหวัง แต่ถอยมาก็ทำไม่ไหว และสุดท้ายคนที่เหนื่อยใจคือฉันเอง ต่อจากนี้ต้องทำอย่างไร เมื่อยากเย็นจนเกินตัดใจ ฉันควรยื้อหรือเดินจากไป ไปทางไหนใครช่วยบอกฉันที ว่าตัวฉันควรพยายาม ให้มากพอกว่านี้ใช่ไหม ก็ความรักมันเต็มในใจอยู่อย่างนี้ ทรมาน ทำเท่าไรก็แสนไกลห่าง ฉันไม่รู้เลยว่าปลายทาง จะจบอยู่ตรงที่ใด ได้แต่ทรมาน ตัดใจหรือทนให้ไหว เอาไงเลือกสักทาง ยิ่งฝืนยิ่งทรมานอยู่ดี ต่อจากนี้ต้องทำอย่างไร เมื่อยากเย็นจนเกินตัดใจ ฉันควรยื้อหรือเดินจากไป ไปทางไหนใครช่วยบอกฉันที ว่าตัวฉันควรพยายาม ให้มากพอกว่านี้ใช่ไหม ก็ความรักมันเต็มในใจอยู่อย่างนี้