Madar

موهات سفید شد مثل برف پشت شیشه میخوام که برگردم به روزهای گذشته اما نمیشه اما نمیشه (اما نمیشه، اما نمیشه) لبخند تو تصویر من از زندگیمه دلتنگی های تو ته دیوونگیمه کاش تا ته دنیا رو زانوهات بخوابم من خستم از دیدارهای نصفه نیمه یک لحظه از آغوش تو جایی نمیرم چیزی نمیخوام وقتی دستاتو بگیرم من واسه تو زندم وگرنه میشه هر روز از غصه ی خط های روی پیشونیت بمیرم پشتت که خم میشه جهانم تار میشه هفت آسمون روی سرم آوار میشه موسیقی لالایی های تو نباشه شب از صدای گریه هام بیدار میشه از دور دلتنگیمو تو رویا بغل کن تا توی آغوشت بخوابم تا همیشه میخوام سکوت محض دنیا رو بگیره وقتی موسیقی آروم قلبت پخش میشه موسیقی آروم قلبت