Baran (feat. Llamir.Official)

ریمیکس بای محبوب بیت و امیر افیشیال چقدر بزرگ شدی خواهری چقدر درست بزرگ شدی خواهری مثل پنجه ی افتاب میمونیو من با دلم تو کوچه گرگ شدیم خواهری اندازه همه شبا شمعتم آبو نون چیه قده هوا لنگتم دستات سرد باشه اراده کنی یک ساعت بهم وقت بدی برات گرمه شهر ببخش منو باد کوچه برد همه جا جزء خونه برام مثل خونه شد اما تو دیگه مامانو جا نذار جلو چشماش برگ بده و شکوفه کن یادت نره دختر خونه مهلت موندنت مهلتمونه فقط یه شب اگه بی محلی کنی شاید خدا داشتو به صبح نرسونه نه تو غصه ی چیزیرو نخور دلت از هرچیگرفت غریبی نکن تا وقتی من زندم هر کجا پاتو گذاشتی بده جلو سینتو توی اتاق بغلیت هنوز یه مرد مچاله هست که اگه لبخند نزنی با خودش بهم میخوره معاملش منه تنهای بدونه تو بودم به دلم یاد داده بودم بمونه تو خونش گفتم هرکی اومد بگو بره بگو نه ببین چه چشمایی داری که به چشم اومد انگار تا اون موقع جات خالی بود انگار دنیام همون جایه تو وایسادی بود انگار ایندفه دله ماهم بازی بودو یکی پیدا شد خاکی شه تو خاک بازیمون نمیدونم چی نگهت داشت چی تو منه دست خالی دیدی که دلت خواست الان که همه پی چک سفید امضان تو واس خاطره چی موندی اینجا!؟ صدامو میارم پایین چشم ما دیگه لنگ شماییم چشم ولی از همه ی این شهر هرکی بپادت بش حال بدم جونش بشه جایزش تو جات همین بغله بگو خوب هیچی غیره اینو نمیفهمش بگو خوب حوصله نمیکنم خیلی بخوان هی جلوت مزه بریزن همه بگو خوب یه بار میگمو دیگه نه شما تکون نمیخوری از پیشه من حالا بد یا خوب هرچی پیش اومد پیر میشیم بیخه ریشه هم باران میبارد امشب دلم غم دارد امشب آرام جان خسته ره میسپارد امشب در نگاهت مانده چشمم شاید از فکر سفر برگردی امشب از تو دارم یادگاری سردی این بوسه را پیوسته بر لب قطره قطره اشک چشمم میچکد با نم نم باران به دامن بسته ای بار سفر را با تو ای عاشقترین بد کرده ام من دست های گرمتو رد کردم لج کردم با خودم و تو بد کردم هر بار اومدی طرفم راه تو سد کردم اما تو درو باز گذاشتی برگردم سر کردم هر شبو خمار تو بگو چی شد که یهو شدم دچار تو بگو سر راه م کی میرسی دوباره تو بگو میرسم بلاخره کجا به تو ها شبا تو این خونه عطرت میپیچه دلم سراغ تو رو از عکست میگیره میگیره بهونتو نگاتو میخواد میخواد بگیره دستاتو که با تو بیاد کاش داشت ثانیه ها عقب گرد کاش دستات بیشتر از این نشن سرد نمیدونم باید شروع کنم از کجا من میدونم فقط دوباره تو رو میخوام از خدا من مردم این روزا یجورایی تو اون دنیام و وقتی عصبی میشم وایمیستم تو رو شما مثل روزایی که بهم دروغ میگفتی با چشات تا آخرین باری که دیدمت دم دانشگات هه تو اون لحظه دم کتابخونه ورق کتابا خیس بود اون اشک چشام بودش وقتی همه ناراحتیام بود از دل آرومت تو میدونستی زندگیم بی تو هر دقه کابوسه هر دقه خاموشه شمع قشنگ وسط سفره تو چیزی واسم نذاشتی جز یه دست خط مرده کاری کردی که همه عقده هام تو عربده گم شه تو کارمم نمیتونم کنم یه حرکت خوشگل از رگ خشک من معلومه خونی نیست تو بدنم این یه بار هم فقط با اشکای خیسم خوندم ازت من از تمام بهارای زندگی موندم عقب و این روزا مسیر زندگیم مثل ذوزنقه ست برام فرستاد یه قلب بنفش شاید میخواد بذاره اون بازم سر به سرم باهاش یه سال لب صخره قدم زدم ترسم از این بود دلم پرت شه فقط اه، الان با رفیقاش دم ساحله پینیا کولادا تو دستش و شبش کامله قلبمو دادم نیستش قابلش سِپی بالا نمیاد دیگه سیستم عاملش بازم هنگه رو گلا، سنگا رو دلار هنو دلم واسش تنگه به مولا خواستم ببخشمش هر جوری نشد حالم انگاری بعدش دیگه معمولی نشد خیلی چیزا خب گفتنی نی که نازش خریدار داره یارو مشتری میشه حالش عین پارسال منه من که بیخیال شدم بذار کارما بزنه باران میبارد امشب دلم غم دارد امشب آرام جان خسته ره میسپارد امشب در نگاهت مانده چشمم شاید از فکر سفر برگردی امشب از تو دارم یادگاری سردی این بوسه را پیوسته بر لب قطره قطره اشک چشمم میچکد با نم نم باران به دامن بسته ای بار سفر را با تو ای عاشقترین بد کرده ام من