Farvardini

نمیخوام ازت توجهی حرفی از من پره تنفری وقتی شبا چشاتو میبندی بهم بگو بیبی توام ناراحتی از چی یه دختره ردی یه ذره تا مستی زدی یه حرفای تلخی چرا اعصابت بهم ریخت یه یه یه ازم فاصله نگیر خودت میدونی ما قاتله همیم قلبمو کشتی به راحتی یعنی خاطراتو بگا ندی یزید ما که انقد بودیم شبیه هم الان چرا انقد واست غریبم با دخترا هی میپریدم چون حرفامو نمیشنوی اه مثه نیکوتینی ترکت سخته دنیا بدونه تو طعمش تلخه نزار منو سر به سر بیب دوست دارم حتی با این مغزه ردت میگیره دلم فروردینه آیندم روشنه قلبم تیره بگو توقت از من چیه وقتی پیشم نیستی منم دارم بد سرگیجه همش دنباله خطای سفیدم بهم عزیزم خیلی حق داری بگی بد میخوام ازت درسایی بگیرم یه رو ندیدمت میخوام تنهایی بمیرم فریک زدی روی دوستای خودت من که کله وقتو حسم سوخت پای خودت میگی لش شده همش پی دود با یه گله میخوام شب سرم باشه رو پای خودت بگو چی از من دیدی جلوم داری از دست میری همش با مغزم ور میری دیوونه ی فروردینی گلم داری پر پر میشی اونقدر نازی اشکم میریخت وقتی میدیدم زجر میکشی ای دیوونه ی فروردینی من همینم میخواستی خواستی من عوض بشم من همینم میخواستی بشیم ما شبیه هم من ندیدم توی تو حتی رنگ آرامشو من ندیدم دلش تنگ شه واسم توی تنهاییشو اشکی که میاد از این چشه تیره چون هرکی که دید باهاش بد میشه میره تلخیش از اینه که سنگی که سینتو میزنی باهاش بعدش میشی هه یه بدیش اینه که قلبتو میگادش بعدش روحتو از دست میدی ساده فاز میگیره با مخت بد ور میره انگار پاییزه با اینکه فروردینه با من درگیره و از قصد میگه یه حرفایی که انگار هست تقصیره من مسخرس میگه تهه صبرم اینه این دیوونه مثه اینکه شد تقدیره من دنیامو تیره کرد خودش شد نورش گفت انقده ماهی افتادم تو تورش فک میکردم واسم میرفتش جونش ولی همش دروغه باش بودم دنبال آرامش فکرش همش باهامه رو قلبم الان جا پاشه بزار با کارما آشنا شه هرروز از هم سرد تر میشیم خودتم اینو از قبل دیدی از ذهنم با یه ضرب در میری ای دیوونه ی فروردینی بگو چی از من دیدی جلوم داری از دست میری همش با مغزم ور میری دیوونه ی فروردینی گلم داری پر پر میشی اونقدر نازی اشکم میریخت وقتی میدیدم زجر میکشی ای دیوونه ی فروردینی