Lincoln

Günden güne kayboluşlarımla yüzleşiyorum Yüzleştiğim gibi de mahvoluyorum Ölüyorum ve kimseden bir el beklemiyorum Dünyanın kalabalık sesi bir anda sessizleşti Koşuyordum sadece şimdi nefesimi kaybediyorum Solmuş hissediyorum inançlarım ellerimde Tüm bunlarla işin bitince kalbimin kapısını kapat Anahtarı sakla gizliliğe ihtiyacım var Çünkü dürüst olmak gerekirse yoruldum Devam etmenin zor olacağını biliyordum Her gün neyi yanlış yaptığımı düşünüyordum Hayat zor ama yalnız değilim yalnızım Işıklar söndüğünde kıvılcımı bulmalıyım Karanlık bulduğunda kendi başınasın Kalbinin içini ara ve eve dönüş yolunu bul Bir dakikalığına gitmişsin gibi görünüyor Uzaktan aramaya çalışıyorum Yazdığım tüm bu şarkılar da kaybolan hislerimi Kalbimi buna koymanın yolları tükeniyor Tutkumu kaybediyor muyum? Hayat eskisi gibi hissettirmiyor Değiştim mi? yoksa rotadan mı çıktım? Yaşamın çıkış kapısını son çaren yapma Bekvux! Gözlerini aç ve iyi olacağından emin ol Gerçek şu ki hepimizin biraz zamana ihtiyacı var Son zamanlarda huzur için dua ediyordum Bazen "kimsenin umrunda mı?" Diye soruyorum Orada kimse yokken cevap almak zor Bir boş sandalye ile mutfak masasında Biliyorum acı içindeydin ve boşlukta kaldın Bu boşluk hala gerçek gibi görünmüyor Olabildiğince yüksek sesle bağırıyorum Ama kimse benim sesimi duymuyor Bu yüzden uyumadan önce Tanrı'ya dua ediyorum Gerçekten rüya mı yaşadığım acılarım? Hissettiğim duygular? Hatıralar? Gerçekliğim? Gerçek miyim? Bekvux