Poszarzał oczu twych blask i coś zmieniło się w nas
I nie wiem czyja to wina
Że wokół nas rośnie chłód, a lato zamknięte już
W butelkach, jak u Tuwima
To jesień
To jesień
To jesień
To jesień
Brzęczenie zaspanych much i w słońcu tańczący kurz
I cień twój codziennie dłuższy
A drogę przesłania mgła, gdy z psem idziemy przez las
Błyszczący wilgocią luster
To jesień,
To jesień
To jesień
To jesień
Powoli więdnie nasz czas, powoli czasu nam brak
I zaczynamy się spieszyć
I coraz mniej wokół barw, jak szara mysz- szary świat
A w serca wkrada się jesień
To jesień,
To jesień
To jesień
To jesień
To jesień,
To jesień
To jesień
To jesień
