Mojezeh

هر چه تیره تر بشی ای شب سرد ما مث هر چی ستاره روشنیم تو تبر بشی واسه ریشه ما شک نکن بازم جوونه می زنیم همه سازامونم که بشکنی با سرود خنده مون چه می کنی راه آرزومونو بستی، ولی با پر پرنده مون چه می کنی نمیشه خورشیدو حاشا بکنی حتی پشت سایه ها، پرده ها یه روزی همه کبوتر می شیم و نمی مونه هیشکی پشت نرده ها شب تیره مون به فردا می رسه کابوس کهنه به رویا می رسه وقتی دستمون تو دستای همه من میگم معجزه از راه می رسه