Είναι φορές
που δεν ξέρω τι κάνω
Ψάχνω μια θέση ελαφριά
δίπλα στο πιάνο
Δε βλέπω τίποτα
Δεν πίνω νερό
Δεν πίνω καφέ
Δεν εργάζομαι
Δεν κλάνω
Δεν πράττω
Δεν έχω παράθυρο
Δεν έχω αυλή
Δεν έχω κάγκελα
Δεν έχω πάτο
Κόβω τα δάχτυλά μου
και πέφτουνε κάτω
Περιμένω επιτέλους να αντικατάσταθώ
από κάτι γαμάτο
Είναι φορές
που βαριέμαι να υπάρχω
Κι άλλες φορές που εσύ με καλείς
μα δεν ξέρω πώς να 'ρθω
Στροβιλίζω στο δωμάτιο
Ψάχνω πάλι μα είναι μάταιο
Ξέρω ο χρόνος φέρνει λύση
Αφού μόνος στη δύση
Χάνομαι χάνομαι
