จ้อยใน (Noijai)

มันไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ ว่าในวันนี้เราอยู่ด้วยกันในฐานะอะไร ฉันไม่ค่อยแน่ใจ แต่ต้องเก็บเอาไว้ บางทีก็เหมือนคนพิเศษ บางทีก็เหมือนเธอไม่ได้คิดเกินกว่าคนทั่วไป เป็นแค่คนที่เธอสบายใจ ให้อยู่ข้างเธอทุกวัน ระหว่างเราคล้ายว่ามีบางอย่างขวางกั้นเราอยู่ ไปไม่ถึงเธอเลยสักที บอกได้มั้ยต้องรอเธอไปอีกนานแค่ไหน ถึงจะได้เป็นคนสำคัญ จะผิดมั้ย ถ้าคนที่ยืนข้างเธอมันแอบน้อยใจ แต่ก็ทำได้แค่เพียงนิ่งไว้ ทำเหมือนไม่ได้เป็นอะไร ไม่รู้เลยว่าเธอนั้นคิดกันแบบไหน บอกทีได้ไหมว่าฉันควรยืนอยู่ตรงไหน เวลาเธอเหงาไม่มีใครเธอก็ให้ไปหา ฉันมีค่าแค่บางเวลาที่เธอไม่เหลือใคร แต่พอฉันต้องการเธอ เธอกลับหายไป อยากจะรู้ มีสิทธิ์ไหม ที่เธอทำ มันแปลว่าไง บางครั้งมันแอบน้อยใจ ระหว่างเราคล้ายว่ามีบางอย่างขวางกั้นเราอยู่ ไปไม่ถึงเธอเลยสักที บอกได้มั้ยต้องรอเธอไปอีกนานแค่ไหน ถึงจะได้เป็นคนสำคัญ จะผิดมั้ย ถ้าคนที่ยืนข้างเธอมันแอบน้อยใจ แต่ก็ทำได้แค่เพียงนิ่งไว้ ทำเหมือนไม่ได้เป็นอะไร ไม่รู้เลยว่าเธอนั้นคิดกันแบบไหน บอกทีได้ไหมว่าฉันควรยืนอยู่ตรงไหน อยากจะรู้ ถ้าพรุ่งนี้เธอไม่มีฉัน เธอจะรู้สึกอย่างไร เพราะทั้งหัวใจมันคงสลาย ถ้าฉันต้องเสียเธอไป จะผิดมั้ย ถ้าคนที่ยืนข้างเธอมันแอบน้อยใจ แต่ก็ทำได้แค่เพียงนิ่งไว้ ทำเหมือนไม่ได้เป็นอะไร ไม่รู้เลยว่าเธอนั้นคิดกันแบบไหน เธอรู้ไหม คนขี้ใจน้อยคนนี้มันแอบน้อยใจ ตกลงว่าเรานั้นเป็นอะไร เป็นแค่คนที่เธอสนิท หรือว่าเธอให้สิทธิ์มากกว่าคนทั่วไป คนอย่างฉันพอมีสิทธิ์มั้ยที่จะบอกรักเธอ