Ziomek klepie po plecach
Mówi mi, że będzie lepiej
Że papieru będę miał
Jakbym wleciał do drukarni
Za nim w eter to wrzucę
Leci na głośniku
Siedząc na ławce
Śmiejemy się jakby w płucach
Brakło nam limitu
Słoneczny blask otula nas
Jak mama za dzieciaka
Ogniska żar powoduje
Nostalgiczny atak
To życia smak
Której nie dostarczy
Żadna magia
W głowie siedzi ciężar spraw
Nie do rozwiązania
Spoglądając na gwiazdy
Chcemy lepsze jutro
Aby łzy przestały sączyć płótno
Żaląc się nawzajem
Polewamy Burbon
Chowamy cienie wstydu
Za złotą szkatułką
Chciałbym poczuć szczęścia smak
I żebym nie czuł się tak nigdy pusto
Przestać płakać tak
Jak wieczorami grad
Który bije w okna
Widoki nam psując
Chciałbym poczuć szczęścia smak
I żebym nie czuł się tak nigdy pusto
Przestać płakać tak
Jak wieczorami grad
Ziomkowi odszedł tata
Niby na dystans to bierze
Lecz chowa pod swą maską smutek
W sercu ogromne cierpienie
Przebijające jak ciernie
Inny stracił dziewczynę
Nie może się pogodzić
Przez co używki wnikliwie
Weszły w jego życie
Dzięki nim nadal dla was piszę
Miałem skończyć ze sobą
Lecz przelałem wszystko na muzykę
I nie jestem tym kim byłem
I nie chciałbym nigdy być
Przeszłe lata nauczyły nas
By walczyć
Mimo braku sił
Chcemy lepsze jutro
Aby łzy przestały sączyć płótno
Żaląc się nawzajem
Polewamy Burbon
Chowamy cienie wstydu
Za złotą szkatułką
Chciałbym poczuć szczęścia smak
I żebym nie czuł się tak nigdy pusto
Przestać płakać tak
Jak wieczorami grad
Który bije w okna
Widoki nam psując
Chciałbym poczuć szczęścia smak
I żebym nie czuł się tak nigdy pusto
Przestać płakać tak
Jak wieczorami grad
