Es unha flor esvelta
Con pétalos multicor
Deixa saír toda a dor
Coma pole en aladelta
Un cheiro intenso a menta
No pétalo verde lima
A mente quere máis rimas
E ritmos que movan o talo
Das follas mellor non falo
Que che teño moita estima
Ti es a flor máis feliz
Onde pousan bolboretas
Ao teu carón unha seta
Non é máis que un matiz
En tempos de emperatriz
Admirabas a honestidade
Pero eu coa miña idade
Non souben ler ese aroma
Ao asumir esa coma
Volveume a identidade
Volveume a identidade
Es ti sempre esa flor
Que alumea o meu olfato
Tes un talento innato
Cada pétalo dunha cor
Sen ler a palabra amor
A beleza sente paz
Podendo ser tan fugaz
Coma o pole feito mel
Adoraría a miña pel
Que eu fose máis audaz